چند استراتژي پركاربرد بلك جك

چند استراتژي پركاربرد بلك جك

طبيعت
اگر دو كارت اول بازيكن يك آس و يك "ده كارت" (يك كارت عكس يا 10) باشد ، با شمارش 21 در دو كارت ، اين يك جك سياه است. اگر هر بازيكني يك چيز طبيعي داشته باشد و فروشنده آن را نداشته باشد ، فروشنده بلافاصله يك و نيم برابر شرط خود را به آن بازيكن پرداخت مي كند.

اگر فروشنده يك چيز طبيعي داشته باشد ، آنها بلافاصله شرط بندي تمام بازيكناني كه چيزهاي طبيعي ندارند را جمع مي كنند (اما هيچ مقدار اضافي). اگر دلال و بازيكن ديگري هر دو از موارد طبيعي برخوردار باشند ، شرط بندي اين بازيكن ايستادگي (تساوي) است و بازيكن تراشه هاي خود را پس مي گيرد.

اگر كارت رو به رو فروشنده يك كارت ده يا يك آس باشد ، آنها به كارت رو به پايين خود نگاه مي كنند تا ببينند كه آيا اين دو كارت طبيعي هستند. اگر كارت رو به بالا يك ده كارته يا يك آس نيست ، آنها تا زماني كه نوبت فروشنده نرسد به كارت رو به پايين نگاه نمي كنند.

بازي
بازيكن سمت چپ اول مي رود و بايد تصميم بگيرد كه "بايستد" (كارت ديگري نمي خواهد) يا "ضربه" بزند (براي اينكه به شمارش 21 نزديك شود يا حتي دقيقاً 21 را بزند) كارت ديگري را بخواهد).

بنابراين ، يك بازيكن ممكن است روي دو كارت اصلي كه به آنها داده شده بايستد ، يا ممكن است يك بار كارتهاي اضافي را از فروشنده بخواهد تا اينكه تصميم بگيرد كه روي كل بايستد (اگر 21 يا كمتر باشد) ، يا "نيم تنه" شود "(اگر بيش از 21 باشد). در حالت دوم ، بازيكن مي بازد و فروشنده شرط بندي را كه شرط بندي شده است ، جمع مي كند.

فروشنده سپس به بازيكن بعدي در سمت چپ آنها روي مي آورد و به همان روش به آنها سرويس مي دهد.

تركيبي از يك آس با يك كارت غير از ده كارت به عنوان "دست نرم" شناخته مي شود ، زيرا بازيكن مي تواند آس را 1 يا 11 بداند و يا كارت بكشد يا نه. به عنوان مثال با "نرم 17" (يك آس و 6) ، كل 7 يا 17 است.

در حالي كه شمارش 17 يك دست خوب است ، بازيكن ممكن است بخواهد براي يك امتياز بالاتر قرعه كشي كند. اگر تساوي با شمردن آس به عنوان 11 ، يك دست نيم تنه ايجاد كند ، بازيكن به آساني آس را 1 مي داند و با ايستادن يا "زدن" به بازي ادامه مي دهد (كارت هاي اضافي را از يك بار ديگر از فروشنده درخواست مي كند).

بازي نمايندگي
هنگامي كه فروشنده به هر بازيكني سرويس داده باشد ، كارت رو به پايين فروشندگان روشن مي شود. اگر كل 17 يا بيشتر باشد ، بايد بايستد. اگر تعداد آنها 16 يا كمتر باشد ، آنها بايد كارت بگيرند.

فروشنده بايد كارت هاي خود را تا زماني كه كل 17 يا بيشتر باشد ، ادامه دهد ، در آن زمان فروشنده بايد بايستد. اگر دلال يك آس داشته باشد و با احتساب آن 11 به مجموع 17 يا بيشتر برسد (اما نه بيشتر از 21) ، فروشنده بايد آس را 11 بشمارد و بايستد. بنابراين تصميمات فروشنده در تمام بازي ها به صورت خودكار انجام مي شود ، در حالي كه بازيكن هميشه انتخاب يك يا چند كارت را دارد.

اهداف علامت گذاري
وقتي نوبت يك بازيكن مي رسد ، آنها مي توانند بگويند "ضربه" يا مي توانند با خراشيدن ميز با انگشت يا دو ميز در حركت به سمت خود ، براي كارت سيگنال بدهند ، يا مي توانند دست خود را در همان حركتي كه به كسي مي گويد "بيا اينجا!" هنگامي كه بازيكن تصميم به ايستادن مي گيرد ، مي تواند "ايستادن" يا "ديگر نه" را بگويد ، يا مي تواند با حركت دادن دست خود به پهلو ، كف دست و درست بالاي ميز ، اين هدف را نشان دهد.

تقسيم جفت ها
اگر دو كارت اول بازيكن از يك فرق باشد ، مانند دو جك يا دو شش ، ممكن است آنها تصميم بگيرند كه هنگام چرخش ، آنها را به عنوان دو دست جداگانه رفتار كنند. سپس مقدار شرط اصلي روي يكي از كارتها مي رود و بايد مبلغ مساوي به عنوان شرط بندي روي كارت ديگر قرار گيرد.

بازيكن ابتدا با ايستادن يا ضربه زدن يك يا چند بار ، دست خود را به سمت چپ بازي مي كند. فقط در اين صورت است كه دست به سمت راست بازي مي شود. بنابراين دو دست به طور جداگانه درمان مي شوند ، و فروشنده با توجه به امتيازات خود با هر يك تسويه حساب مي كند.

با يك جفت آس ، به هر بازيكن يك كارت داده مي شود و ممكن است ديگر قرعه كشي نشود. همچنين ، اگر به يكي از اين آيس ها يك كارت ده داده شود ، بازده برابر است با شرط بندي (نه يك و يك و نيم به يك ، همانطور كه در هر زمان ديگر بلك جك است).

منبع : khadamatekafsabi